Güzel Anıları Ararken
Odamı toplarken eski defterlerimden birini buldum , 14 Şubat 2016 da yazmaya başlamışım . Verdiğim sevginin aldığım sevgiye denk olmadığı ve evliliğimin sadece benden aldıklarıyla yürüdüğü yıllar … Sevgililer gününü seçmişim yazmaya başlamak için , hatırlamakmış amacım neden hala bu ilişkinin içinde olduğumu …
İlk satırlar şöyle başlıyor “ Yazmalıyım , unutmamak için yazmalı .. Güzel anılarım olmalı hatırlamaya değer … Güzel anılar bulmalıyım yazmaya değer …”
Günler günleri kovalamış , aylar ayları ben bir türlü bulamamışım o güzel anıları . Olmamış , sayfalar dolusu yazılar yazılmış ama güzel anılar bir türlü bulunamamış … İki üç sayfada bir kendime kızmışım … Güzel anıları yazmak için oturmuştun defterin başına oysa kabus gibi sıkıntılarını yazıyorsun demişim ara ara … Tahmin edeceğiniz gibi didik didik olmuş geçmişim … içinde bulunduğum ilişkim … Çocuğumun sevgisi ve sevgisiz geçen günlerimin acısı … Arada yediğim azarlar … dinlediğim yalanlar hepsi yazılmış da bir güzel bir anı yazılamamış …
En sonunda 21.Eylül .2016 günü şöyle yazmışım ;
“Güzel anıları olmalı insanın yazmak için mutluluğu ,sevgiyi ,neşeyi.. Bir anlıkta olsa yaşadığı güzel anıları ..
İşte buldum bir tane . Sıcak bir deniz, şezlongda oturmuş bağırış çağırış denizde oynayan oğlumu seyrediyorum . Kocaman bir adam gibi görünüyor ama küçücük bir çocuk aslında. Çığlık çığlığa denize batıp çıkıyor arkadaşlarıyla . Çok eğleniyor , o mutlu ben mutlu . Ben bu sahilde yalnız gibiyim ama yanımdaki şezlongda “onun (eski Kocam ) ” oturduğunu biliyorum . Orada kendi dünyasında gibi … o dünyanın neresi olduğunu bilemiyorum belki de benim yanımda ama değil gibi … O da seyrediyor oğlunu … Belki birazdan oturduğu gibi sessizce kalkıp gider yanımdan hiç bir şey söylemeden kaybolur … Ama dönüşte kendine bir bira bana da bir soğuk kahve getirir ….“
Mutluluktan beklentim evladımın mutluluğu ve bir bardak soğuk kahveymiş işte … Şimdi okuyunca hayret ettim o kadına … Elimi uzatıp tutmak istedim elini . Hayat böyle değil kuzum demek istedim .. Evladını sen doğurdun sen yetiştirdin , onun da senin gibi bir hayatı olacak bazen mutlu bazen mutsuz ve sen her zaman onun her haliyle yanında olmayı öğrenmelisin … Sen mutlu o mutlu .. o mutsuz sen yine mutlu çünkü sen annesin ,ona yol gösteren öğretensin . Sevgide böyle bir şey değil ,bunu kabullenme ve çocuğuna da böyle bir sevgiyi kabullenmeyi öğretme … Burada böyle oturup haksızlığa, sevgisizliğe boyun eğerek ona iyi bir örnek olmuyorsun .
Hoş gerçi o an karşıma çıkıp bunları söylesem , kendi kendime bakar ve ne kadar güçsüz olduğumu ve ne yapamayacağımı anlatarak ,inandırmaya çalışırdım kendimi … Çünkü henüz gerçekleri görmeye hazır değildim.. Hazır olmadığım gibi devam edebilmek için motivasyon arıyor yazılar yazıyor , anılar bulmaya çalışıyordum….
Her şeyin bir zamanı var sevgili okurum , bunu sen de biliyorsun .. O zamana kendini , kendin hazırlaman gerekiyor … Bazen insan çevresinden de destek görmek istiyor … Ama herkes o kadar şanslı değil .Eğer sen de benim gibi yalnız hazırlanıyorsan yada yalnız yaşıyorsan bu süreci … Yazdıklarım seni üzüyorsa da , bolca umut da versin … Çünkü Nazım’ın da dediği gibi “ En güzel günler , henüz yaşamadıklarımız “ … Hep yazıyorum , yine yazacağım tünelin sonu aydınlık …Senin için en güzel , en hayırlı yere çıkıyor unutma . Hadi dayan toparla ve bul kendi mutluluğunu kendi yolunda …
23.NİSAN 2023