Bir Gün Gerçekten Sevilirsem
“Oğlum için”
Ben bir gün gerçekten sevilirsem,
bir adamın gözlerinde güç değil, güven olacak.
Yarış değil, yoldaşlık…
Zorla alınan değil, gönülle verilen bir sevgi.
Ben bir gün gerçekten sevilirsem,
güzel güldüğüm için,
korktuğumda bile dimdik yürüdüğüm için,
yalnızken bile eksik hissetmediğim için sevileceğim.
Ben “ben” olduğum için sevileceğim.
Ben bir gün gerçekten sevilirsem,
o sevgi bizim aramızda kalmayacak.
O sevgi oğluma da değecek.
Benim yorgun kalbimden,
onun umut dolu gençliğine…
Oğlum da görecek…
Bir kadının, sadece kadın olduğu için sevilebildiğini.
Ve izlerken beni,
sadece bir kadının mutlu olmasını değil…
bir erkeğin sevme biçimini de öğrenecek.
Ve o gün geldiğinde,
diyeceğim ki kendime:
“İyi ki vazgeçmedin.Sadece sevgi için değil, sevmeyi öğretmek için de çabaladın”
Çünkü biz bu sevgiyi sadece kendimiz için istemiyoruz.
Evlatlarımıza da doğruyu göstermek istiyoruz.
Karılarını aldatan adamlar, oğullarına en çok
“sevgi nasıl yok edilir” onu öğrettiler.
O adamlar ki gücü sever, parayı sever, başka kadınlara hayran olur…
Ama evdeki kadını sevmezler.
Çünkü sevgi, emek ister.
Ve onlar ‘elde tutmakla sevmeyi hep karıştırdılar.
Babasının, oğluma böyle bir mirası bırakmayı seçmiş olması mümkün.
Ama ben o mirası kabul etmiyorum.
Henüz yirmili yaşlarının başında bir yüreğe
“karını aldatsan bile yakalanma”,
“paranı sakla”,
“aptal olma” gibi çürümüş tohumlar ekildiğini görüyorum.
Ama bu tohumların yeşermesine iznim yok.
Çünkü o yürek, benim sevgi dolu kalbimden de bir parça taşıyor.
Benim oğlumun kalbi karanlıkta büyüyemez.
Ben onun içini karartmalarına izin vermeyeceğim.
Oğlumun yüreğinde aşk filizlensin diye
gerekirse tek başıma rüzgâra karşı yürür,
tüm ayrık otlarını parmaklarım kopma pahasına tek tek ayıklarım.Çünkü ben, bir kadını sevmeyi bilen bir erkek yetiştirmek istiyorum.
Sadece kadını değil; kendi duygularını da küçümsemeyen,
güç sanılan suskunluk yerine
cesurca sevme yolunu seçen bir erkek…
Ve eğer bir gün bir kadın ona
“Sen nereden öğrendin böyle sevmeyi?” diye sorarsa
bilecek ki bu sevgi,
bir annenin sessiz direnişinden doğdu.
Ben bir gün gerçekten sevilirsem,
o sevgi sadece beni değil,
benimle birlikte tüm kalpleri iyileştirecek.
Bir çocuk, bir kadın, belki bir aile…Belki de sadece bir umut.
Ama yeter.
Bu dünya, sevgi be sadakati bilmeyen erkeklerden çok çekti.
Şimdi sıra bizde.
Sevgiyle direnen karanlığa karşı ışık olmayı bilen annelerde.
Ben bir gün gerçekten sevilirsem
bu sadece benim hikâyem olmayacak.
Mayıs 2025