Şiirler

Hadi durma, hatırla… Nasıl bir şeydi sevda? Bir keresinde “sıcak sahlep kokusu” demiştin bana. Sahi, yorgun kalbin duyuyor mu hâlâ

Düş yakamdan, kara sevda, Yeter artık, sıkıldım. Ağlatma beni olur olmadık zamanda, Rahat dur yerinde, abartma! Dolanıp durma aklımın kıvrımlı

Attım kendimi ateşin orta yerine. Gerçek değil ey yürek, inanma oyunda söylenen her söze. Hayat böyle işte: Gece başka, gündüz

Sevdayla vedanın öyküsü Bir balon savrulurdu rüzgârlarla, bir gün bir dala takıldı ansızın. “Oh,” dedi, “artık tutunacak yerim var,” ama

Hadi gel… otur yanıma. Sen sus, ben dinleyeyim. Ben susayım, sen dinle. Sesimiz, öylesine çıkmasın çığlık çığlığa… Susmalara doya doya

Merhaba Henüz 1. gün daha… Dünyaya gözlerini yeni açan bir bebek görseydi senin o yeşillerini — ne söylerdi acaba? “Yüreğim

— Gül Goncam’a Doğmaz gibi gelir o gün bir daha, Göremem sanırsın — kör oldum adeta. Yalanmış her şey, yalandanmış

Neye döküldün yine, söyle bana? Bir iz mi kaldı eski bir yara? İnci gibi dizilip düşerken yanağıma, Saklarım yine, belli

Önce bir şok dalgası vurdu beni. “Bu kadarı da olmaz artık” dediğim şeyleri yaşadım. Tek başıma bırakıldım. En karanlık günlerimde,