Bodrum’da Papatyalar Açmış
Seviyorum ben burayı , mavi gökyüzünü ,uçsuz bucaksız gözümün önünde uzanan denizi … toprağın kokusunu , ılık ve taze havayı . İstanbul’un demir parmaklıkları yok burada … İstersem çıkar , bir uçtan diğer uca gidip işlerimi halleder … Sonra eve döner , günün geri kalanını yine de yaşarım … İşte bu özgürlük hoşuma gidiyor . Bodrum küçük ama kocaman bir dünya . Bin kez yazdım, yazmalara doyamayacağım ,seviyorum desem yeridir BODRUM’U :))
Site bomboş , ne bir ses ne de bizden başka bir nefes yok . Rüzgardan savrulmuş ,viran olmuş balkonları görmek , özellikle üst kat komşumun artık orada olmadığını bilmek , beni biraz hüzünlendiriyor . O yüzden kafamı kaldırıp pek oralara bakmıyorum .
Hadi bakalım az sonra evden çıkacağım , biraz rüzgar, biraz dalga ve kim bilir belki eve geldiğimde yeni bir yazı dökülecek parmaklarımdan bilgisayara .Ondan sonra hüzün müzün kalmayacak bu dünyada ,diye umut ederken ….. Eve dönünce , damlalar tekrar döküldü pıtır pıtır sessizce klavyemin tuşlarına .
Off oysa geçti bitti diye düşünüyordum. Okuduğum bir yazıyı hatırladım sonra ….Hatırla bunun adı yas , geçip bitecek bir şey değil hep seninle olacak . Ara ara yoklayacak ve döktüğün göz yaşları birlikteyken ifade edemediğin , ayrıyken bitiremediğin sevdanın bir işareti olarak hep seninle bilikte olacak … Son nefesinde bile belki bunu düşünüp duracaksın . Hani sevdiğin yada hasret duyduğun yanında olmadığında can veremezsin ya … Hani babaannem ,diğer torunları gelmeden teslim olmamıştı ya yaradana … onun gibi bir şey … Belki o zaman bile yanında olmasa da akacak gözünden sevgisi ve vereceksin son nefesini …
Sevgi neydi ? Sevgi emekti … Sevgi neydi kuzum ? Sevgi yanık bir türküye eşlik eden göz yaşların mıydı ? Denize bakıp uzaklara yolladıklarını andığın anlarda , parmakalarından dökülen kelimeler miydi ? Sevgi yalnızlık mıydı ? Tüylü dostunla koyun koyuna uyuduğun geceler , olur olmaz belli belirsiz gördüğün, mutlu günlerinden kalan anılardan oluşan rüyalar mı ?
Senin için sevgi insan olmak canım kendim , insan olmak insanca yaşamak .Duygularını saklamadan , yasını yaşamak ve güçlü olduğun günlerde ayağa kalkıp tekrar yoluna devam etmek ..
Off çok fazla düşündüm sıkılıp , yeniden attım kendimi doğanın içine .… Papatyalar da çoğalmış sanki bu defa daha fazla .. Sordum ne diyorsunuz ? Neyi bilmem gerekiyor ?
Nazlı nazlı salındılar , sıkıldık senden der gibi .. Papatyayız biz bugün var, yarın yok , şurda iki günlük ömrümüzde güneşin keyfini çıkarıyoruz. Gelip gidip sorma bize . Ya bizi sal yada salın güneşin altında biz gibi sen de .. Yok başka sözümüz…
Biraz küskün , biraz kızgın yürüyüp geçtim yanlarından , kalbim içten içe bildi doğru söylediklerini ama … Henüz erken dedi yüzümü yalayan soğuk rüzgar . Henüz ısınmadı havalar senin için … Henüz kara kışın dondurduğu yüreğini toparlamak olmalı derdin . Geçen kışın ruhunda açtığı yaraları daha çok onarman gerek … Lakin dikkat et kaldırıp,kaldırıp durma kabuk tutan yaralarını bırak izin ver … İyileşmeye izin ver , ancak sen istersen iyi olursun …
Ne kadar şanslıyım diye düşünerek ulaştım evime … Doğayı dinlemiş , tavsilerini bir merhem gibi yüreğime sürmüş iyileşmeye bir adım daha yaklaşmış olarak sığınağıma geri dönmüştüm.
ŞUBAT 2021
Sana ne iyi geliyorsa onu yap sevgili okurum , düşünme kim ne der ne söyler .. Hatta küçük bir tavsiye sadece kendine sor , “bugün ne istersin canım kendim ” diye … Eğer boşanma yolunda ilerliyorsan ihtiyacın olan gücü kendi kendine , senin sağlaman gerekiyor .. Boşanırken sistem kadın için farklı , erkek için farklı çalışıyor ( bence)
NİSAN 2023