Dönüm Noktası

Uyku tutturamadığım bir başka gece . Bu kez yalnız değilim arka odada oğlum da yatağında dönüp duruyor . Yarın , aslında bugün hayatında bir dönüm noktası yaşayacak babasının yanında işe başlayacak …. 20 yaşında …aslan parçam . Onu çok zor günlerin beklediğini biliyorum … annelik iç güdüsü ve yaşadığım diğer tecrübeler sayesinde hissediyorum …Elimden geldiğince hazırlamaya çalışıyorum fakat işte ne derler bilirsiniz ” Analar tahtını yapmış bahtını yapamamış” …..

Aslında günün birinde bu günün geleceğini biliyordum ama böyle hayal etmemiştim … Tıpkı 50 li yaşlarımı böyle hayal etmediğim gibi ..Nasıl mı  hayal etmiştim ? Anlayışlı sevgi dolu destekleyen bir baba olan eşim , oğlumla birlikte sabah evden çıkacak ve sonra akşam günün yorgunluğu ve ortak paylaşımlarla birlikte eve dönecekler . Ben mutlu mesut sevilen takdir edilen kadın , hem oğluyla gurur duyacak hem de  ona bu imkanı sağlayan babasına tekrar tekrar aşık olacağım … Masal da böyle sürüp gidecek … İşin aslı bizim karşılıksız sevgi ve güvensizlik temeli üzerinde sallanan evliliğimiz , böyle bir hayalin gerçekleşmesini desteklemedi …. O halde hayali bırakıp gerçeğini yazalım …

Bugün evladımın, babasının işinde 3. kuşak olarak işe başlayacağı ilk gün . Bu gerçekten büyük bir adım ve onun hayatında bir dönüm noktası …. Tanıştığımız ilk yıllarda babası da aynı yollardan geçiyordu …. Aile işinde çalışmak çok sancılı bir süreç ve eski eşim bu süreçte hem kendi anne babasının , hemde benim desteğime sahipti … Oğluma gelince , babası kadar şanslı mı bakalım göreceğiz … Ama ben kendisine güveniyorum, o çok zeki ,duyarlı aklı başında pırıl pırıl bir evlat … onunla gurur duyuyorum …Ve her  zorluğun üstesinden geldiği gibi bunun da üstesinden geleceğini çok iyi biliyorum … Bana ihtiyacı olan her an da da tüm gücümle yanında olacağım …1000 kaplan gücü her zaman benim içimde bir yerlerde .Söz konusu evladım olduğu zaman kimse beni yoramaz ,yoluma engel koyamaz …

EYLÜL 2022

Neredeyse 1 yıl oluyor bu yazıyı yazalı sevgili okurum . Boşandıktan sonra eski eşimin isteğiyle birbirimizle görüşmüyor olmamızın verdiği endişeyle yazılmış bir yazı….Ama bugün bu yazıyı paylaşma amacım bu değil , başka bir şey var . Oğluma güvenmekle ne kadar haklı olduğumu gördüm …

Bazen biz anneler evli yada bekar olalım fark etmiyor … Evlatlarımızın hayatında her şeyin mükemmel olmasını isterken işin ucunu fazla mı kaçırıyoruz acaba ? Hatta bazen babaları da bizim gibi davranmadıkları için suçluyor , boş yere kendimize başka bir endişe cephesi mi açıyoruz ? Erkeklerin kendilerine dönük yaşam şekillerini bazen kadınlar olarak örnek mi almalıyız acaba ? Günün sonunda yüce yaradan bize yazdığı gibi evladımıza da bir kader yazdı . Bizler bu kaderi ne hakla değiştire bileceğimizi düşünüyoruz acaba ? Ne dersiniz ? Bunlar cevaplarını düşünmeye değer sorular değil mi ?

TEMMUZ 2023