Yaz Aylarını Tüketirken

Bu yaz havası pek garip geçiyor BODRUM’un sanki herkesi şaşırtmak ister , isyan eder gibi … Hadi kardeşim bu yaz benden bu kadar der gibi . Soğuğum, ısınmıyorum …. Deniz de benim değil mi , onu da ısıtmıyorum …. Ruhumdaki fırtınaları artık içimde yaşamıyorum …. İçimde azıp coşarken , siz rahat tatil yapın diye rüzgarımı saklamayacağım bu yaz … Hodri meydan eğer siz bana geldiyseniz bir de benim bu yüzümü göreceksiniz …. Şikayet eden bir daha Milas ‘tan öte geçmesin … Var mı beni benle yaşayacak Bodrum sevdalısı, varsa hoşgeldin sefa geldin seni tanıyorum … Sen beni her halimle seversin ve ne olursa olsun gelirsin … Ben de senin kıymetini bilirim … Kim bilir belki seneye geldiğinde , ben de seni senin beni sevdiğin gibi severim ……. Ama bu yaz değil ,bu yaz esss yiğidin bağrınaaaa….. der gibi geçiriyor Temmuz ayını .

Neyse işte bu Bodrum du … Ben mi nasılım ? Biraz Bodrum ama çokça kendim gibi … Sakin kalmak ve daha az üzgün olmak için hala yardıma ihtiyaç duyuyor olabilirim . Buna rağmen geçen yıl aklıma bile gelse dayanamayacağım bir takım olayları , bu yaz canlı canlı yaşarken , daha sabırlı , daha huzurlu , işin aslı hasarsız geçiriyorum.

Geçen bir arkadaşım bana “kendini seviyor musun ? ” diye sordu .

Evet kendimi seviyorum . İki yıldır kendimi her geçen gün daha çok seviyorum ve kendime haranlığım her geçen gün daha çok artıyor … Böyle bir enkazın altından nasıl çıkabildim ? Hadi çıktım nasıl hayata yeniden tutuna bildim ? İyi kötü tutundum işte kim ne derse desin . Kim ne diyecek benim mükemmelliyetçi,anamın ağzıyla konuşan iç sesim diyor …. Ama ben biliyorum hayatta hiç bir şey mükemmel değil ve “Adım Hıdır elimden gelen budur” . Benim yerimde başkası olsa bunun onda birini göze almadan , otururdu o  “zengin , evli , mutlu , çocuklu ” kafeste ….

Kimseye değil sözüm aslında , sadece kendime . Bu narsist , egoist bir duygu mu bilmiyorum ama bu konuda da alçak gönüllü olamayacağım . Seviyorum da , gurur da duyuyorum canım kendimle …

TEMMUZ 2022

Kendini sevmek benim için uzun soluklu bir yolculukmuş sevgili okurum , geçen yaz yazdığım bu yazıyı okuyunca anlıyorum … Öyle iki senede başardıklarımla değil de , daha öncesinde öğrenmem gereken bir şeymiş 🙂 Benden başka herkese gösterdiğim sevgi ve şefkati kendime gösterebilmek için bir dolu farkındalık yaşayıp, fazlaca pratik yapmam gerekiyormuş . Bence her insan kendini sever canlarım . Fakat bazen çevremizdekiler yada ne bileyim içinde bulunduğunuz ailemiz sanki bizi bizim gözümüzde değersizleştiriyor .Dedim ya ben psikolog değilim teşhis tedavi benim işim değil ama kendimizi başkalarının gözünden değilde , kendi gözümüzden gördüğümüz zaman işler kolaylaşıyor … Eeeee psikologlar bunu her mecrada bas bas söylüyor sen yeni mi duyuyorsun diye bilisiniz bana … Mesele duymakta değil ki dostlar mesele uygulaya bilmekte , Hadi sevgi ve cesaretle hep birlikte …

MAYIS 2023

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir