Zor Ama Değişiyoruz

Pimi çekilmiş gibi patladı bazı olaylar … Hem ailemde , hem de ülkemde üst üste yaşandı malesef pekçok şey . Ölümle sınandık bu ay . Binlerce kişi öldü . Evleri insanlara mezar oldu . Ben ölenlerin kimisine uzaktan içim yanarak baktım , kimisini sarıp sarmalayıp ellerimle sonsuzluğa yolladım …

Koca bir yas yumağına dönüştük her birimiz . Yediğimiz yemekten , örttüğümüz yorgandan ,kısacası yaşıyor olmaktan utanır olduk . 80 yaşındaki anneler evlatlarının cenazalerine ağıtlar yakarken , 3-4 aylık henüz süte doymamış bebeler avuç içlerinde bir tutam anne yadigari saçla , yeniden merhaba dediler toz toprağın altından dünyaya . Ne yazık ki onları bu kez ana kucağı yerine, kurtarma ekiplerinin kolları karşıladı ..

6 Şubat 2023 tarihini bir yere yazmak lazım bir şeyler oluyor , başladı artık … Ben de başladım.. Neye, nasıl henüz yazamayacağım ama içimden bir ses artık duramayacağımı söylüyor … Duramayacağım… durmayacağım … durmak da istemiyorum çünkü yapacak çok iş ,görecek çok şey ve sanki tutacak çok yürek varmış gibi geliyor bana …

Rabbim geride kalanların hepsine güç ve kuvvet versin … Bense arkamda gönüllü bıraktıklarım , ayağımdaki prangalar , şükürler olsun sizden kurtuldum … Bir de gönülsüz bıraktığım … keşke yanımda olsaydın dediğim  ama  durup bekleyemediklerim var .. Onlar için de “yolum belli , orada bula bilirsin beni ” diyorum.

Peki ya sen ? Sen bulabilecek misin ? Bilemem tabi bu sorumun cavabını , zaman gösterecek … ama benim mutlaka gitmem gerek , yolum uzun ve henüz ben çok başındayım …

ŞUBAT 2023