Akrobat

İp üstünde yürümeye çalışan bir akrobat  gibiyim . Düşmemek , dengemi sağlamak için çok çaba harcıyorum .Dengede kalmak için ne yapmam gerektiğini sezgisel olarak biliyorum. Konsantre olmalıyım , sessiz ve sağlam adımlar atmalıyım ,dışardan gelen uyaranların dengemi bozmasına izin vermemeliyim . En önemli ve son keşfim de şu , bu ipin üzeri benim güvenli alanım gözüm kapalı yürüyecek tecrübeye gelmeden, şimdilik  bu alana başka birilerini sokmamalıyım , zira teldeki en ufak titreşim benim dengemi bozuyor.

Soğuk kış günleri yaşıyorum Bodrumda , ama hoşuma gidiyor.  Yakında buraların dolacağı  düşüncesi beni huzursuz ediyor aslına bakarsan ama dur bakalım anın kıymetini bileyim .

Eski kocam da aldı belki Bodrum evini , kıskanmamaya çalışıyorum … Aslında kıskanan ben değilim egom … Fırsat bu fırsat deyip yaramı kaşıyor . Şaşırtıcı ama kabuk kurumuş düşmüş sanki , kabarık ama toparlamış bir iz var şimdi yerinde . Parmak uçlarınla kolayca hissediyorsun ama kaşıyarak kanatamıyorsun. Çünkü kaşınmıyor artık .Biliyorum  ilerde kabarıklığı da kalmayacak tıpkı bacağımdaki yara izinin tenime olduğu gibi belli belirsiz uyum sağlayacak ruhuma .