Çat Orada Çat Burada
Çocukken bir bilmece sorardık birbirimize ; Çat orada ,çat burada, çat kapının arkasında nedir bu ? Doğrusu başka bir şey ama işte bu aralar , cevap : Ben .
Valiz yap evi kapat , atla arabaya kilometre yap … Başka bir evi aç , valizi aç . Bilet al , valiz yap ,uçağa atla , başka bir zaman dilimine uç . Yeni bir ev aç ,valiz aç , evlat kokusuna doyamadan hop tekrar valiz yap , evi kapat ….Uç bakalım nereye konacaksın … Dedim ya işte çat orada çat buradayım bu aralar …. Aman yanlış anlaşılmasın şikayetim yok bu imkana sahip olduğum için çok şanslıyım .
Çok değil , bundan birkaç yıl önce yüreğimin daralıp kabıma sığamadığım zor zamanlarımın birinde , tüylü dostum can yoldaşım Paşamı görmüştüm sosyal medyada … Per perişan yuva arıyordu . Görür görmez , o zaman yaşadığım evimin kapılarını açmak yavruma yuva olmak istemiştim . Eski eşimin ilk tepkisi tabiki şiddetle karşı çıkmak olmuştu ama sonra benim ne kadar kararlı olduğumu görünce ki pek az konuda bu kadar kararlı duruş sergilediğim için olacak bence … “Peki” demişti. ” Al bakalım ama ben seyahat etmek isterim bu köpek bize engel olacak o zaman sen bilirsin “ .
Nasıl oluyor da şimdi 2 yavrucağım varken , fıtı fıtı geze biliyorum dersiniz peki ? Evet çocuklarımla birlikte uçağa binemiyoruz ama olsun arabayla gidebileceğimiz yerlere uzuuuun yolculuklar yapıyoruz … Dura dura , yolumuzun üzerinde geçtiğimiz her şehre izimizi bıraka bıraka , yolda karşılaştığımız arkadaşlarımızla yemeğimizi paylaşıp , sosyalleşme adı altında hırlaşarak 🙂 varıyoruz hedefimize . Uçakla gidilecek yerlere gelemiyorlar maalesef . Düzenleri bozulmadan evimizde abla ,dayı , yenge , dede ve anneanneleriyle birlikte şımartılarak hatta fazlaca şımartılarak bekliyorlar dönmemi .
Paşam tabi ki seyahat etmemize engel olmadı o zamanlar . Ama oynamaya niyeti olmayan gelin yerim dar dermiş misali eski eşimle giderek daha az ortak zaman geçiriyor olmamızın , hakkı yenilerek sorumlusu oldu. Ben git gide yalnızlığa terk edildiğim evliliğimde , kendime bir can yoldaşı ve biraz sevgi ararken , sanırım eski eşim de daha eğlenceli olan dışardaki hayatını yaşarken , kendine bir bahane istemişti . Sağolsun can dostum her ikimize de ihtiyacımız olan şeyi verdi 🙂
Hayat bilinmezlerle mi yoksa sadece , yaratıcımızın bildiği gerçekliklerle mi dolu yaşanıyor sevgili okurum ? Yaşarken çaresiz kaldığımız durumlar yada ihtiyacımız olanlar karşısında hayatın bize sunacağı bir çözüm hep var mı ? Peki onu niye hemen göremeyip sıkıntılar yaşıyoruz ? Yoksa çözüm sadece biz kabul etmeye hazır olduğumuzda mı çıkıyor karşımıza ? Bana göre her şey niyetle başlıyor. Olur mu olur vardır elbet bir çözümü demekle . Gerisi bir şekilde halloluyor . Tabi sen bunları yaşarken yanında seni destekleyen , olur yahu atla deve değil ki neden olmasın diyen sevdiklerin varsa daha da hızlı gerçekleşiyor bazı şeyler … Yapamazsın olmaz , yürümez diyenlerle süreç uzuyor .
Size bişey diyeyim mi ? Bırakalım , olmaz diyenler kendi bildikleri yolda yürüsünler , herkes aynı yolda yürüyecek diye bir kural yok değil mi ? Biz yanımıza önce kendi yüreğimizi sonra da bize destekleyerek yol arkadaşı olacak eş/eşitlerimizi alalım ve hayatımıza öyle devam edelim . Hayat engellerle yaşanmayacak kadar kısa , bak koca bir yıl daha göz açıp kapamadan geçti bile . Şimdi her şey yeniden başlıyor , kim bilir bizi daha neler bekliyor bu yeni yılda . Henüz bilmiyoruz ama neleri başaracağız , neler de zorlanacağız , malum yaşayıp göreceğiz önümüzdeki aylarda . Zaman kaybetmeye , başkalarının engellerine takılıp geç kalmaya hiç gerek yok bence . Hadi o zaman doğru yol arkadaşlarımızla birlikte sevgi , umut ve huzurla yürüyebilmek dileğiyle deyip , koyulalım yeni yılın bu ilk gününde yola .
Ocak 2024