Elma

Bir türlü tam olamıyorum . İçimde kocaman bir boşluk var , yarısı yenmiş gerisi çürümeye bırakılmış bir elma gibiyim sanki . Sık sık kendime elma olduğumu ne kadar değerli bir meyve olduğumu söyleyip sanki çürümemeye çalışıyorum . Hala mutfak tezgahının üzerinde olduğumu beni yarım bırakanın gelip , tekrar alacağını düşünüyorum sanki ama içten içe bunun olmayacağını da biliyorum .
İstatistiki olarak yarım bırakanın geri gelmesi çok zayıf bir ihtimal çünkü o bana doyduğu ve başka şeylere aç olduğu için gitti …. Var sayalım döndü ; Ben ona artık eski lezzeti veremem ki . Çünkü beni yaralayıp gitti ya doğam gereği oradan soldum suyum çekildi .
Ya dönmezse , o zaman ben ne yapıyorum bu mutfakta hala ? Girip çıkana bakıyorum evet , ama içten içe bana kimsenin uzanmasını istemiyorum sanki .Bir yabancı uzanacaksa alsın beni buradan çöpe atsın beklentimde bitsin … bu mu gerçekten istediğim ?

Hiç bilmiyorum hiiiç bilemiyorum … Bir gün şempanze , birgün elma yaşayıp gitmeye çalışıyorum ama aslolan insan olduğum … 

Evet ben bir insanım ve bu da hayat. Hayat bana son birkaç yıldır hep göz yaşı ve özlemle geldi . Özlemin zamanla azaldığını gördüm , dilerim göz yaşı da yerini sevinç ve mutluluğa bırakır . Beni bu hayatın içine koyan yüce güç dilerim bana merhamet gösterip artık çilemin dolduğuna kanaat getirir. Kim bilir belki de öyle olur ..

EYLÜL 2021